Technika tańca współczesnego jako główne narzędzie pracy tancerza nie chce mieć zasad, formy, gorsetu, chce mieć znaczenie i zadawać pytania. Tutaj ważniejsza jest indywidualna ekspresja, swoboda, autonomia, czucie i wolność. Skupia się na pracy z ciężarem w kategoriach upadku, odbicia, wznowienia i zawieszenia, architekturze ciała w przestrzeni, rytmie i artykulacji, minimalizowaniu napięć w poszukiwaniu płynności i efektywnego wykorzystania energii i oddechu. Znajomość tej techniki daje konkretne narzędzia do swobodnej kreacji twórczej, jak i wyrażania emocji za pomocą ciała, ruchu.

Pina Bausch : „Nie interesuje mnie, jak ludzie się poruszają, ale co nimi porusza”.